Multitasken bestaat niet

Gisteren was er een erg interessant programma op tv: NTR Academie met als onderwerp het menselijk brein over manipulatie of beïnvloeding (klinkt misschien wat netter) van anderen maar ook van jezelf, zoals bijvoorbeeld bij pijnbeleving. 

In slechts 25 minuten tijd neemt Margriet Sitskoorn (neuropsycholoog) je mee, en krijg je een kijkje in de keuken van de mogelijkheden en onmogelijkheden van je hersenen.

Multitasken my a..

Zo denken we nog altijd dat we effecient bezig zijn als we ‘multitasken’. Wat er feitelijk gebeurt als we multitasken is dat de hersenen continu switchen tussen het één en het ander. Dit switchen neemt 0,7 seconde tijd in beslag. Dus ruim meer dan een halve seconde. Tijdens die 0,7 seconde neem je slecht informatie op en creëer je juist een achterstand! Beter is het dus om je op één ding tegelijk te concentreren. Typisch iets waar mindfulness zich mee bezig houdt: namelijk het volledig richten van je aandacht op één ding tegelijk. Mensen denken daar heel spannend over maar test het maar eens met een lekker stuk chocola (of iets anders wat jij heel lekker vind) waar je echt even voor gaat zitten, al je aandacht op richt en er zonder schuldgevoel (dames!) ongelofelijk van smikkelt. Dan doe je het nogmaals maar dan met een jengelend kind met grijpgrage handjes en nep-driftbuien die ingezet worden om iets gedaan te krijgen. Wedden dat je dan amper proeft wat je naar binnen stouwt laat staan dat je geniet van je chocolade momentje… Dus bij de simpelste dingen is het resultaat al verbluffend. Een mooie motivatie om meer met aandacht te eten, denken, doen, handelen en zijn.

Wat je <vul maar in> is wie je bent:

Ook de prefrontale cortex is mateloos fascinerend omdat dit in tegenstelling tot wat we vroeger dachten, niet uit-ontwikkeld is wanneer je volwassen bent. Het is voortdurend te beïnvloeden en blijft zich continu vormen. Alles wat je denkt, alles wat je doet, alles wat je meemaakt heeft invloed op de vorming en de werking van je hersenen. Dit heet neuroplasticiteit. Bij de geboorte hebben je genen grote invloed maar dat is slechts een deel van het verhaal. Jouw ervaringen vormen letterlijk je hersenen en hun structuur. Het is als het ware een combinatie-spel tussen genen en omgeving.

Zo kunnen bijvoorbeeld gedrag en stand van de spieren jouw eigen gedrag en emoties beïnvloeden. Als je je bijvoorbeeld niet lekker voelt kun je door een gemaakte lach-stand toch vrolijker voelen omdat die gemaakte lach-stand een ‘vrolijk’ signaal aan de hersenen afgeeft. Dit heet Embodied cognition.

Placebo heeft smaak:

Zo verteld Margriet ons ook dat pijn beleving direct schijnt af te nemen als we naar iets moois kijken, (en dat wat we mooi vinden is uiteraard in the eye of the beholder) dat effect wordt niet bewerkstelligt als we naar iets lelijks kijken. Dus misschien is het handig om naast de pleisters een foto van Orlando Bloom te bewaren. Ofzo.

Ik vond de uitzending echt waanzinnig interessant en raad je aan om het even te bekijken. Zonder smartphone, I-pad, facebook uit, want we hebben zojuist geleerd dat we er dan alsnog geen hol van opsteken!

Hier is de link: http://www.npowetenschap.nl/programmas/ntr-academie/tv/2014/margriet-sitskoorn.html

* Margriet Sitskoorn is neuropsycholoog en hoogleraar Klinische Neuropsychologie aan de universiteit van Tilburg. Haar bekendheid dankt ze aan het goed verkochte boek Het maakbare brein.